तुझी आठवण

तुझी आठवण
तुझ्याशी बोलून बर वाटत.
तुझ्या सहवासात खेळावस वाटत.
तुझ्या विचारांच्या समुद्रात दुबावस वाटत.
तुझ्याशी विनाकारण भांडावस   वास  वाटत.
तू रुसलीस का मुद्दाम तुला चीडवावस वाटत.
पण खरच तू दररोज आनंदी राहव अस मनाला वाटत.
नको जूस मला कधी सोडून
कारण तुला बगून अजून जगावस वाटत.....

तुझ्या विचारांत

पाऊल वाट जागीच असते
पावलेच उगाचच चालतात
दृष्टीच जरा मंदावली असेल
दोष मात्र धुक्यांना लावतात

नाजूक हळुवार पाऊल जरी
ठसे ओल्यामातीवरच उमटतात
हळव्या मनावरच म्हणून
ओरखडे जरा खोल दिसतात

मेघ घनदाट बरसतात जरी
अश्रूही आपला वसा उचलतात
पावसाच्या थेंब आड ते
आपले अस्तित्व लपवतात

त्याच विचारांचा मग
पुन्हा पुन्हा विचार होतो
अन त्याच थेंबांना घेऊन
पुन्हा तो पाऊस बरसतो

तुझा एक सहवास .............................................

तुझा  एक सहवास हवा हवासा वाटतो
सत्यात नसला तरी स्वप्नात मिळावासा वाटतो.

        वाटते का तुला कधी माझ्या स्वप्नात यावं
         गुपचूप येवून मिठ्ठीत मला घ्यावं.

तुझ्या त्या मिठ्ठीने मला जाग येवून जाईल
बंद पापण्याची उघडझाप सुरु होईल.

       हरवून जाईल मी स्वताला तुझ्या सुंदर डोळ्यात
       गुरफटलो आसेल आपण एकमेकांच्या श्वसात.

सहवास हा तुझा एक वेगळाच भासेल
प्रत्येक वेळी मला हवाहवासा वाटेल.

रात्र..

मन खूप दाटलंय
काहीतरी बरसणार
पाऊस पडण्याअगोदर
ढग जसे गरजणार

काहीतरी हरवतंय
नेमकं माहित नसणार
हातचं सारं सोडून
तेच शोधत बसणार

कुठूनतरी मधेच
तिची आठवण काढणार
हवेहवेशे क्षण जुने
सारे परत पळणार

गेला दिवस बरा
की रात्र थोडी जागणार
संपत आलेली गोडी
शेवटपर्यंत चाखणार

हे नेहमीचंच असणार
परतपरत घडणार
वेगळं करायच्या नादात
वेगळं काहीच नसणार

मधुर भेट................

कातर वेळ ही, मन हलवून जाई,
उनाड चंद्र ही, स्वछनद ढगाण  सोबत लपछुपी खेळतोय,
जणू तोही आज आपल्या पहिल्या मधुर भेटीस जळतो आहे,
कदाचित तो ही आज आपल्या चांदण्यानं आठवतोय आहे,
निशब्द तू ही, निशब्द मी ही,
निशब्द पणे फक्त एकटक बघावेत,
तुझ्या भिरभिरनर्या काळ्या बुभुळ्यानचा, पाठलाग माझ्या डोळ्यांनी करावा,
स्वछ, सतेज, टपोरे नेत्र तुझे ते,
तुझाच मनातील कल्लोळ मला सांगून जावा,
शांत वारा तुला काही सांगतोय खरा,
पण माझ्याच मनातील भाव तुला कळून सुधा नं कळावा,
मिठीत माझ्या फक्त तूच असावीस,
उष्ण स्वाश तुझा, रोमांचित शहारे जागवून जावे,
नखशिकांत भिजून प्रेमाने शांत चित्त मान व्हावावे,
निशब्द असूनही नेत्र मात्र बोलावेत,
मानाने मानस साध घालावी,
जशी स्वप्न लोकी प्रीतीस प्रीत भेटावी,
मग मात्र तू जडावल्या पावलांनी निघून जावीस,
पाऊलखुणा मात्र माझा मनात उमटवीत जावीस,
मी मात्र तुझ्या असेच तुझा आठवणी सांबाळंत जगावे,
परत आपल्या मधुर भेटीची वाट  बघात जगावे.

एक असंही प्रेम होतं........................

दोन फुलपाखरे प्रेमात पडली होती...एके दिवशी ते लपा-छपि खेळत होते, खेळताना .......

मुलगा फुलपाखरू :- चल एक छोटासा नवीन खेळ आपल्या दोघांच्यात ....

मुलगी फुलपाखरू :- हो चालेल !!

मुलगा   फुलपाखरू :- आपल्या दोघांमध्ये, सकाळी सकाळी ह्या समोरच्या फुला मध्ये जो   सर्वात प्रथम बसलेला असेल तो दुसऱ्या पेक्षा जास्त प्रेम करतो ....

मुलगी फुलपाखरू :- हो चालेल !!

दुसऱ्या   दिवशी सकाळी सकाळी, मुलगा फुलपाखरू त्या फुलाच्या जवळ येऊन उभा राहिला आणि   ते फुल उमलण्याची वाट पाहू लागला जेणेकरून तो तिच्या आधी त्या फुलामध्ये   बसेल आणि तिला दाखवून देईल कि त्याचे तिच्यावर खूप खूप प्रेम आहे .

थोड्याच वेळात फुल उमलले ........ पाहतो तर काय
ती   मुलगी फुलपाखरू त्या उमलेल्या फुला मध्ये मरून पडली होती ........ कारण,   रात्रभर ती त्या फुला मधेच राहिली होती फक्त ह्या वेड्या अपेक्षेने कि सकाळ   होताच आणि ते फुल उमलताच ती त्या मुलगा फुलपाखरू कडे आनंदाने झेप घेईल आणि   त्याला दाखवून देईल कि ती त्याच्यावर जीवापाड प्रेम करते ते .... 

माझं स्वप्न आहे, ..............................

माझं स्वप्न आहे, तुझ्यासोबत जगण्याचं,
हातात हात घेऊन, एकाच दिशेन चालण्याचं,

माझं स्वप्न आहे, तुला जवळून पाहण्याचं,
जवळ तुला घेऊन, एकदा मिठीत घेण्याचं,

माझं स्वप्न आहे, तुझ्यासोबत राहण्याचं,
छोठसं घरट बांधून, त्यात दोघांनीच राहण्याचं,

माझं स्वप्न आहे, तू स्वप्न बघण्याचं,
आणि दोघांनी मिळून, ती पूर्ण करण्याचं,

माझं स्वप्न आहे, मी चित्र रेखाटण्याचं,
त्यात रंग भरून, ते तू रंगवण्याचं,

माझं स्वप्न आहे, तुझ्यावर रुसण्याचं,
रुसलो मी म्हणून तू प्रेमाने म्हणवण्याचं,

माझं स्वप्न आहे, हसन्याचं हसवण्याचं,
एकचं हे जीवन एकून स्वर्गमय करण्याचं,

माझं स्वप्न आहे, तुझ्यासोबत जगण्याचं,
तुझ्यासोबत जगुन, तुझ्या अगोदर मरण्याचं,

पण मनात भीतीसुद्धा आहे, हे स्वप्न तूटण्याचं,
माझं स्वप्न विखरुन सर्वच होत्याचं नव्हतं होण्याचं.

ती , मी आणि ती एक सायंकाळ !!

कधी ना विसरणारी  तीकधी ना विसरणारा मी
आणि पुष्टच्या आठवणीची
ती एक सायंकाळ
ती , मी आणि ती एक सायंकाळ !!

अखंड धरती ती
अनंत  आकाश मी
आणि अस्पर्ष क्षितिजाची 
ती एक सायंकाळ
ती , मी आणि ती एक सायंकाळ !!

न संपणारी रात्र ती
न संपणारा दिवस
मी आणि गर्द आसवांची
ती एक सायंकाळ
ती , मी आणि ती एक सायंकाळ !!

स्वप्नातली राजकुमारी ती
स्वप्नातला राजकुमार मी
आणि खरया अस्तीत्वाची
ती एक सायंकाळ
ती , मी आणि ती एक सायंकाळ !!

जीवनाची राणी ती
मृत्यूचा राजा मी
आणि झुरणाऱ्या जीवांची
ती एक सायंकाळ
ती , मी आणि ती एक सायंकाळ !!

अर्धवट प्रेमिका ती
अर्धवट प्रेमी मी
आणि अर्धवट प्रेम कहाणीची
ती एक सायंकाळ
ती , मी आणि ती एक सायंकाळ !!

दूर कुठेतरीची सुरवात ती
जवळचा अंत मी
आणि दोघांच्या मिलनाची
ती एक सायंकाळ
ती , मी आणि ती एक सायंकाळ !!

तू बोलावे आणि मी ऐकत राहावे

तू बोलावे आणि मी ऐकत राहावे
थरथरणा-या ओठातून शब्द काहीच न निघावे.

थरथर तुझ्या ओठांची उघड बंद खेळ पापण्यांचा
हळूच सावरशील पदर उडणारा तुझ्या साडीचा.

आतुरलेले मन माझे शब्द ऐकण्यासाठी तुझे
ऐकताच शब्द भान विसरून जाई माझे.

थरथरणा-या ओठातून हळुवार शब्द निघू लागतात
नकळत माझ्या हृदयाला स्पर्श करून जातात.

खरच शब्दामध्ये प्रेम सामवले आसते का
वेड न होणारे मन सुद्धा मग वेड होवून जाते का.

नाते तुझे माझे

भेट मनाची या मनाला
श्वास श्वासास मिळाला
स्पंदनांचे गीत व्हावे
दवाने  दवास भिजवावे 


राहिले ते ऋण होते
मिटले  ते समर्पण
अस्मितेच्या स्वत्वाचे
जसे दर्शनार्थी  दर्पण


सावलीही साथ सोडे
अन ते हि तीमिरांती
मात्र समांतर असे  तू
या जन्मी  अन मरणांती


मायेच्या नात्यात
गुरफटलेली सर्व नाती
ना--ते असे हे नाते
उलगडुनी साऱ्या गाठी.

प्रेम म्हणजे.............................

प्रेम म्हणजे प्रेम म्हणजे प्रेम असत,
माझ जरा जास्त तुझा कधी कमीच असत|कधी राग तर कधी गालावरच मिश्खिल हास्य असत,
कधी भांडण तर कधी frustration असत |
प्रेम म्हणजे प्रेम म्हणजे प्रेम असत..

आज सुखद चंद्राची शीतल छाया असत,
तर कधी पाण्याविणा तापलेली धरणी असत |
कधी हळूवार झूलणारा झोका तर,
कधी राजधानी एक्सप्रेस च्या ट्रॅक वरचा engine असत |
प्रेम म्हणजे प्रेम म्हणजे प्रेम असत ...

आज प्रेमाच्या आणा भाका घालता श्वास कमी पडतो,
तर उद्या रुस्व्या फुगव्याला कारण नसत|
आज काहीही केलेला अमृतमय वाटत,
तर उद्या साधा बोलन पण विशपरी दुखद असत|
प्रेम म्हणजे प्रेम म्हणजे प्रेम असत,
माझ कधी जास्त पण तुझा ही तेवढच जिवापाड असत|
 

खुप दिवसांनी विचारले तिला...............................

खुप दिवसांनी विचारले तिला
एक जागा सांग जिथे या जन्मी जायचे तुला

काही वेळ विचार करून म्हणाली ती
आहे अशी एक जागा
जायचेय माला तिथे कधीतरी

आकाशात, सागरात
दर्याखोर्यात की आसमंतात
विचारले मी तिला

भावनांच्या वार्यावर उडायचे आहे
अनंताच्या सागरात डूम्बयाचे आहे
फ़क्त एकदा स्वतहाला विसरून थोड़े थाम्बयाचे आहे

श्वासांच्या गजरात हरावायाचे आहे
आठवनींच्या वनात हिण्डआयचे आहे
फ़क्त एकदा जगण्याला शोधायचे आहे

वासरासराखे मुक्त संचारायाचे आहे
दिनाचार्येच्या काट्यानना स्तब्ध करायचे आहे
फ़क्त एकदा रडताना हसायचे आहे

आहे का रे अशी कुठली जगा इथे
एकाच क्षण आयुष्यात ने मला तिथे

जवळ घेतले मिठीत मी तिला
क्षणात बदलला आसमंत सारा
माहीत नाही तीच का ही जागा
पण ओल्या नज़रान्नी अणि हसनारया ओठांनी दिला हाच इशारा

प्रेम म्हणजे ............................

प्रेम म्हणजे सुंदर पहाट
कधीही न हरवणारी जीवनाची वाट..

आयुष्याला पडलेलं गोड स्वप्नं
सगळी उत्तरं सापडणारा मजेशीर प्रश्न..

फुलणारं हसणारं प्रत्येक फूलं
कधी चुकलं तर सावरणारं पाऊलं

नेहमी ऊगवणारी सुंदर सकाळ
हवीहवीशी वाटणारी रम्य संध्याकाळ..

प्रेम म्हणजे हवेतला ऊबदार गारवा
अन् जणू दरवळणारा मारवा

अंगावर घ्यावा असा राघवशेला
एकदा घेतला तरी बस्स असा अमृतप्याला...

ऐकत रहावी अशी हरीची बासरी
अस्मानीची असावी जशी एक परी...

प्रेम म्हणजे अत्तराची ईवलीशी कुपी
दु:खावरची हळुवार जादूची झप्पी

मैत्री म्हणजे न दिसणारा हातामधला हात
नेहमीकरता असणारी तुझीचं साथ.....

सोबत रहा तू फक्त.. इतकंचं एक मागणं आहे...
तू असल्यावर अवघं जीवन देखील गाणं आहे......

|| निशब्द भावना ||

          
निशब्द भावना हि अर्थास जन्म देते |
प्रीतीच्या चाहुलीने मन ओसंडून येते |

भेटीच्या ओढीमध्ये क्षण हळुवार सरू लागतात |
काळजाचे ठोके अपोआपच वाढू लागतात |

आतुरतेने वाट पाहून तो क्षण सत्त्यात उतरतो |
हलकाच हाथ तुझा माझ्या हातामध्ये येतो |

स्पर्श तुझा मानस माझ्या गुदगुल्या करून जातो |
डोळ्यांमध्ये जसा मी तुझ्या नकळत हरून जातो |

वर्णनात तुझ्या काही मन माझे पूटपुटते |
कल्पना माझी जशी एका च्याचित्रामध्ये उतरते |

माऊ गुलाबी ओठ तुझे जसे मधुरसाचे प्याले |
मंजुळ तुझ्या आवाजने माझे देहभान हरपुनी नेले |

निशब्द भावनेला जसे पंख फुटून गेले |
सरता ते क्षण शरीरावर रोमांच सोडूनी गेले........!!!!!!

प्रेम प्रेम अन् प्रेमच…….

प्रेम प्रेम अन् प्रेमच……. 
गाईचे वासरावरती असते ते प्रेम………
चिमणीचे पिल्लांवरती असते ते प्रेम………
आईचे मुलांवर असते ते प्रेम………
नवरा- बायकोचे एकमेकांवर असते ते प्रेम………
अन् प्रियकराचे प्रेयसीवर व प्रेयसीचे प्रियकरावर असते ते सुद्धा प्रेमच……..
प्रेमाचे प्रकार तसे अनेकच,
पण त्याच्या मागील भावना मात्र एकच…..
आजच्या जीवनात खरे प्रेम तसे क्वचितच मिळते…
खरे प्रेम असावे तरी कसे!!!!!
तर….

खरे प्रेम असावे…..
कमळासारखे, जे पाण्याची साथ कधीच सोडत नाही,
त्याच्याशिवाय ते कधीच उगवत नाही….

खरे प्रेम असावे…..
गुलाबासारखे, जे कोमल आणि सुगंधी जरी असले,
तरी काटयाची साथ कधीच सोडत नाही….

खरे प्रेम असावे…..
आकाशासारखे विशाल व विस्तीर्ण..
कुठेही गेले तरी न संपणारे,
सदैव आपल्या बरोबर असणारे…..

खरे प्रेम असावे…..
पैशाने विकत न घेता येण्यासारखे,
वेळ आलीच तर पैशालाही झुकवण्यासारखे……

कारण…..

प्रेम हा काही खेळ नाही,
टाइम-पास करण्याचा तो वेळ नाही……..

चांदणं माळून स्वप्नांना लेऊन
शब्द फुलांचा सुगंध घेऊन तू येतेस
आनंदाची पखरण जेव्हा तू करीत जातेस
काय सांगू तेव्हा, तू कित्ती गोड दिसतेस..

अंबराची शाल निळी अंगावर ओढून
निळाईच्या रंगाने तू अशी बरसतेस
श्रावणाच्या उन्हात, इंद्रधनुष्य फुलवतेस
काय सांगू तेव्हा, तू कित्ती गूढ दिसतेस

निराश मनाला, पुन्हा उभारी,
हळुवार साद, शब्दात तुझ्या, अलवार तू घालतेस
बेभान भरारी, माझ्या स्वप्नांना, पंख तुझे तू देतेस
काय सांगू तेव्हा, तू निळाईच असतेस !!!

तुझ्यासाठी

तुझ्यासाठी
तुझ्यासाठी प्रेमात काही ही करेन असे मी बोलनार  नाही, 
पन तुझ्या प्रेमात काही कमी पडू देणार  नाही.
तुझ्या साठी ताजमहाल बांधण्य इतका मी श्रीमंत नाही,
पन ताजमहाल पेक्षा मोल्यावान आहे माझ तुज्या वरील प्रेम.
तुझ्या साठी मला प्रेमात जीव देता येणार नाही,
पन तुझ्या साठी प्रेमात जीव घेण्या इतकी हिमत आहे.
नको बघू माझ्या प्रेमाची परीक्षा,
कारण तुझ्या प्रेमासाठी देईन मी जगाला शिक्षा.
जगात खूप आहेत माझा सारखे प्रेम करणारे,
पण कमी आहेत माझ्या सारखे कमी बोलणारे.
तुझ्यावर तुझ्यापेक्षा जास्त प्रेम करणार
तुझा आणि फक्त तुझाच...................

स्वप्नी माझ्या येऊन तू

स्वप्नी माझ्या येऊन तू
फक्त गप्पा मारत बसतेस
तर कधी मिठीत येऊन
अचानक निरोप घेऊन जातेस

गप्प राहा ग आता
किती बडबड करतेस ...
सुख - दु:ख वाटताना
माझ्यावर का तू रुसतेस?

दिसलो नाही एकदा जरी
अबोला माझ्याशी धरतेस
आयुष्याची गणितं मांडताना
मैत्री मात्र विसरतेस ...!!!

माझ्याविना तू , तुझ्याविना मी
कधी ना राहू शकलो
तरीही या गोंडस नात्याला
प्रेम नाही म्हणू शकलो !!

बोहल्यावर चढलीस तेव्हा मात्र
नयनी दोघांच्या अश्रू तरळले
भाव नजरेतील सावरताना
लोकांनीही पहिले ...

मैत्री कि प्रेम म्हणावे
कधीच नाही कोणा कळले
नाते तुझे-माझे ..
असे कसे हे जगावेगळे ... !!!!!