Niki's Blog

खुप समजावले मनाला ऐकायला तयारच नाही "तुझ्यावीना"जगणे आता मलाही मंजुर नाही.

NiKi

Thursday, November 22, 2012

Mehsoos To Karte Hain Magar Chhoo Nahi Sakte ...
Tum Phool Nahin, Phool Ki Khushboo Ki Tarah Ho ...

Just Unknown at Thursday, November 22, 2012

No comments:

-----------------------------------------------------------------------

"स्वप्न पाहिली आकाशाची............

स्वप्न पाहिली आकाशाची
भूमीच आली हाती
समजत नाही हे जीवन
आपण जगतोय कशासाठी?

मनाला जेव्हा शुद्ध आली
तेव्हा सापडली वाट
वाट कसली हो ती
जिला नाही कोणताच माप

ठरवलय मी आता
असच चालत रहायच
वाटेत आलेले दगड सोडून
प्रवाहा बरोबर वहायच

पहायचय हे जीवन
आपणास न्हेत तरी कुठे
मिळेल का एखादा विसावा
या पोळलेल्या मनास जिथे"

Blog Archive

► 2016 (1)
- ► February (1)

► 2014 (5)
- ► August (1)
- ► March (3)
- ► February (1)

► 2013 (761)
- ► October (34)
- ► September (55)
- ► August (47)
- ► July (96)
- ► June (127)
- ► May (91)
- ► April (59)
- ► March (69)
- ► February (85)
- ► January (98)

▼ 2012 (2112)
- ► December (113)
- ▼ November (124)
- ► October (251)
- ► September (113)
- ► August (178)
- ► July (291)
- ► June (278)
- ► May (253)
- ► April (174)
- ► March (163)
- ► February (66)
- ► January (108)

► 2011 (96)
- ► December (71)
- ► November (4)
- ► September (7)
- ► August (14)

About Me

Unknown

View my complete profile

How is your Life ?

tuuuuu

Ekktach

Kaddiiii

एक सहवास

एक सहवास हवा हवासा वाटतो
सत्यात नसला तरी स्वप्नात मिळावासा वाटतो.

वाटते का तुला कधी माझ्या स्वप्नात यावं
गुपचूप येवून मिठ्ठीत मला घ्यावं.

तुझ्या त्या मिठ्ठीने मला जाग येवून जाईल
बंद पापण्याची उघडझाप सुरु होईल.

हरवून जाईल मी स्वताला तुझ्या सुंदर डोळ्यात
गुरफटलो आसेल आपण एकमेकांच्या श्वसात.

सहवास हा तुझा एक वेगळाच भासेल
प्रत्येक वेळी मला हवाहवासा वाटेल.

radha chalisa

Pages

Home
Just for Laugh

आयुष्यात एक तरी जोडीदार हवाच!

एक मेकांना दिलेल्या दुःखांवर

एक मेकांसोबत घालवलेल्या अनेक

आनंदी क्षणांचा लेप लावण्यासाठी..

आयुष्यात एक तरी जोडीदार हवाच!

अनेक जुन्या आठवणींनी आणलेले

एक मेकांच्या डोळ्यातील

आनंदाश्रु पुसण्यासाठी.....

आयुष्यात एक तरी जोडीदार हवाच!

आयुष्यात पुढे येणारया अनेक

दुःखी क्षणांच्या वेळी एकमेकांच्या

हातात चेहरा लपवून मनसोक्त
रडण्यासाठी!

आयुष्यात एक तरी जोडीदार हवाच!

प्रत्येक दुःखी क्षणानंतर येणारया
आनंदी क्षणात

एक मेकांचा हात धरण्यासाठी,

The Law of the Garbage Truck

A nice article. Thought, I should share with you all.

One day, I hopped into a taxi and took off for the airport . We were driving in the right lane when suddenly, a black car, jumped out of a parking space right in front of us. My taxi driver slammed the brakes, skidded, and missed the other car by just inches! The driver of the other car whipped his head around and started yelling at us. My taxi driver just smiled and waved at the guy. I mean, was really friendly. So I asked, "Why did you just do that? This guy almost ruined your car and sent us to the hospital!" This is when my taxi driver taught me what I now call, 'The Law of the Garbage Truck'

He explained, "Many people are like garbage trucks. They run around full of garbage, full of frustration, full of anger, and full of disappointment. As their garbage piles up, they need a place to dump it and sometimes they'll dump it on you. NEVER take it personally. Just smile, wave, wish them well, and move on with the routine life." Don't take their garbage and spread it to other people at work, at home or on the streets.

The bottom line is that successful people do not let garbage trucks take over their day. Life's too short to wake up in the morning with regrets, so...... 'Love the people who treat you right.. Pray for the ones who don't.'

A very rightly said quote: Life is 10% what you make and 90% how you take!!!!

Judgement

एकदा एका विमानतळावर एक मुलगी वाट पाहत बसली होती. थोड्या वेळाने तिने तिथल्याच स्टोअरमधून एक पुस्तक आणि बिस्कीटपुडा खरेदी केला. कुणाचा त्रास होऊ नये म्हणून ती “व्हीआयपी वेटिंग एरिया’त जाऊन पुस्तक वाचत बसली. तिच्या शेजारी दुसरे एक गृहस्थ वर्तमानपत्र वाचत बसले होते. शेजारी बिस्किटाचा पुडा होता. तिने एक बिस्कीट खाताच त्यांनीही त्याच पुड्यातून एक बिस्कीट घेऊन खाल्ले. त्या गृहस्थाचा निर्लज्जपणा पाहून तिचा पारा चढला. “काय निर्लज्ज मनुष्य आहे हा! माझ्या अंगी थोडी हिंमत असती, तर याला इथल्या इथे चांगलंच सरळ केलं असतं!’ ती मनात विचार करत होती. दोघांचेही एक-एक बिस्कीट खाणे सुरूच होते. आता शेवटचे बिस्कीट उरले. “आता हा हावरट मनुष्य ते बिस्कीट स्वत: खाईल, का मला अर्धे देण्याचा आगाऊपणा करेल?’ ती विचार करत होती. “”आता हे अतिच झालं,” असे म्हणत ती दुसऱ्या खुर्चीवर जाऊन बसली. थोड्या वेळाने राग शांत झाल्यावर पुस्तक ठेवायला तिने पर्स उघडली. पाहते तर काय, तिचा बिस्कीटपुडा पर्समध्येच होता. आपण कुणा दुसऱ्याची बिस्किटे खाल्ली, याची तिला खूप लाज वाटली. एका शब्दानेही न बोलता त्या व्यक्तीने आपली बिस्किटे तिच्यासोबत वाटली होती. तिने नजर टाकली, तर शेवटचे बिस्कीटही त्याने तिच्यासाठी ठेवले होते. निष्कर्ष – आयुष्यात कितीतरी वेळा आपण दुसऱ्याच्या वाट्याचे खाल्ले आहे; पण आपल्याला त्याची जाणीवच नसते. दुसऱ्यांविषयी मत बनवताना किंवा वाईट बोलताना आपण सर्व गोष्टींचा आढावा घेतलाय का? कित्येकदा गोष्टी वरपांगी वाटतात तशा प्रत्यक्षात नसतात. जीवनात परत न येणाऱ्या पाच गोष्टी : बोललेला शब्द निघून गेलेली संधी निघून गेलेली वेळ आणि प्रेम

* साथ,सोबत संगत... *

ही जपानमध्ये घडलेली अगदी खरीखुरी घटना ! एकदा तेथे एका माणसाने आपल्या
घराचं नूतनीकरण करायला सुरुवात केली. असे करतना भिंत तोडून उघडायला
लागते. जपानी घरांच्या भिंती लाकडाच्या बनवलेल्या असतात आणि त्यांत सहसा
पोकळी असते.
तर, ही भिंत तोडताना त्य माणसाच्या असं लक्षात आलं की आतमध्ये एक पाल
अडकून पडली आहे आणि भिंत सांधताना मारलेल्या एका खिळ्यात तिचा एक पाय
चिणला गेला आहे.त्याला त्या पालीची अवस्था पाहून खूप दया आली आणि त्याचं
कुतुहलही जागृत झालं, की हा खिळा जवळपास ५ वर्षांपूर्वी हे घर नवीन
बांधलं तेंव्हा ठोकला गेला होता. मग ५ वर्ष पाय चिणलेल्या अवस्थेत ही पाल
जिवंत कशी राहिली असेल? असं काय घडलं होतं की त्या अंधार असलेल्या पोकळीत
हालचाल न करता ती पाल जिवंत कशी रहिली? जे जवळजवळ अशक्य होतं.
त्यानं त्याचं काम अक्षरशः थांबवलच आणि तो त्य पालीवर लक्ष थेवून बसला,
की ती आता कशी,काय खाते? काही वेळाने पाहता पाहता त्याच्या लक्षात आलं की
तेथे दुसरी पालही आली आहे आणि तिच्या तोंडात अन्न आहे आणि ती हळूहळू त्या
खिळलेल्या पालीला ते अन्न भरवत आहे!!! हे पाहून तो माणूस अवाक
झाला,गहिवरला. कल्पना करा १ नाही, २ नाही तर ५ वर्ष न कंटाळता एक पाल
आपल्या जोडीदाराची अशी सेवा करते,अजिबात आशा सोडून न देता !
एक पालीसारखा नगण्य प्राणी आपल्या प्रिय जोडीदाराला सोडुन न जाता त्याची
अशा प्रकारे काळजी घेतो,तर आपण माणसं यांपासून काही तरी नक्कीच शिकू
शकतो.तेंव्हा, अडचणीत असलेल्या आपल्या जवळ्च्या प्रिय व्यक्तीला नेहमी
आधार द्या-जेंव्हा तिला तुमची खरोखरच गरज असते,तेंव्हा. "तुम्ही" म्हण्जे
त्या व्यक्तीसाठी संपूर्ण दुनिया असू शकता.कोणतीही गोष्ट (नातं,
विश्वास...) तुटण्यासाठी एक क्षणाचं दूर्लक्ष पुरेसं असतं, परंतु
जोडण्यासाठी अख्खं आयुष्य पणाला लावावं लागतं

Simple theme. Powered by Blogger.

NiKi

Thursday, November 22, 2012

No comments:

Post a Comment