माझ्या मनाच्या आरश्यातून पहा कशी आहेस तू

माझ्या कवितेच्या शब्दातून वाच काय आहेस तू

जाडा चष्मा लागेल जरी डोळ्यात सामावले जग माझे

सुरकुतलेल्या शुभ्र कांतीवरही जडेल नेहमी प्रेम माझे

ढबरे असेल जरी सुन्दर चाफेकळी नाक खुणावेल मला

ओल्या केसात सुरांचा अन कवितांचा नाद लावेल तुला

गुलाबी,नितळ गालावरचे आवाहन आहे तुझा तीळ

पाहून मनोहर रूप तुझे आजही मारावी वाटते शिळ

लाल चुटूक ओठांनी जणू आसमंतात फैलवशील अंगार

कितीही वजन वाढवशील तरी अंगी राहील नेहमी शहार

हजारो लोटले दिस,गेली वर्षे संपले तब्बल दोन तप

मनात कोरून बसली अशी कि तूझाच करतो रोज जप