मनातल्या मनात मी

मनातल्या मनात मी तुझ्यासमीप राहतो !

तुला न सांगता तुझा वसंत रोज पाहतो !

अशीच रोज नाहुनी

लपेट उन्ह कोवळे,

असेच चिंब केस तू

उन्हात सोड मोकळे;

तुझा सुगंध मात्र मी इथे हळूच हुंगतो !

अशीच रोज अंगणी

लवून वेच तू फुले,

असेच सांग लाजुनी

कळ्यांस गूज आपुले;

तुझ्या कळ्या, तुझी फुले इथे टिपून काढतो !

अजून तू अजाण ह्या

कुंवार कर्दळीपरी,

गडे विचार जाणत्या

जुईस एकदा तरी;

'दुरून कोण हा तुझा मकरंद रोज चाखतो...?'

तसा न राहिला अता

उदास एकटेपणा,

तुझीच रूपपल्लवी

जिथे तिथे करी खुणा;

पहा कसा हवेत मी तुझ्यासवे सळाळतो !