एक प्रेयसी ............
एक प्रेयसी ............
एक प्रेयसी  पावसात चिंब भिजणारी;
अन् मलाही तिच्यासोबत भिजायला लावणारी.
एक प्रेयसी , फुलपाखरणमागे धावणारी;
फुलांचे सारे रंग उधलत, झाडांमागे लपणारी.
एक प्रेयसी , मुग्धपणे हसणारी;
माझ्या बहुपाशात, अलगद येऊन बसणारी.
एक प्रेयसी , कशीही दिसनरी;
पण मानाने मात्र, अप्रतिम सुंदर दिसणारी,
एक प्रेयसी , जिवलग मैत्रीण असणारी;
आमच्या नात्याला हळुवारपणे जपणारी,
एक प्रेयसी , माझ्या भावना जनणारी;
मे जसा आहे तसेच माझ्यावर प्रेम करणारी,
एक प्रेयसी , प्रेमाला प्रेम समझणारी;
सुखा- दु:खात माझ्या तन्मयतेने साथ देणारी,
एक प्रेयसी ,........ ???????

मैत्री
सुखासह दुःखांतही साथ देणारी ती मैत्री असते
प्रकाशासह अधांरातही हात देणारी ती मैत्री असते.

आयुष्याच्या खाचखळग्यात जीव गुदमरतो कधी
त्या जीवाला धीराचा श्वास देणारी ती मैत्री असते.

कधी उनाड मन भरकटत जात निराळ्या वळणावर
त्या मनाला मोकळी वाट देणारी ती मैत्री असते.

कधी निराशेच्या खोल दरीत जीव झॊकुन देतो कोणी
त्या खोलीतही उतरून हात देणारी ती मैत्री असते.

कधी अगंणात विरहाचे मेघ दाटुन येतात अचानक
त्या एकांतातही बरसुन बरसात देणारी ती मैत्री असते.

कधी उनाड वारा सोसाट्याने वाहु लागतो सभोवताली
त्या वा-यातही निरतंर जळणारी साजंवात ती मैत्री असते.

कधी फ़ेकुन देतात उधाण लाटा कोरड्या किना-यावरती
रणरणत्या उन्हांतही छायेचा भास देणारी ती मैत्री असते.

कधी काळोखी रात्र उलटून जाते चादण्यांच्या प्रतीक्षेत
मग त्या काळ्या रात्री चादं रात होणारी ती मैत्री असते.

कधी स्वतःला बुडवुन येतो कोणी भरलेल्या पेल्यात म्हणे
त्या धडपडत्या पावलांना हात देणारी ती मैत्री असते.

कधी पापण्या ओलावतात हळव्या मनाच्या कोप-यात
त्या ओघळत्या आसवांना आस देणारी ती मैत्री असते

जेव्हा जेव्हा तुझी आठवण येते
मन चांदण्यात न्हावुन निघते
आशेच्या पावासाळी सरीने
डोळ्यातले स्वप्न मग चिंब भिजते
माझ्या मनातल्या कोरया कॅनवास वर
तुझं चित्र मग आपोआपच उमटते
जेव्हा जेव्हा तुझी आठवण येते
जणु श्रावणातली पहीली सर बरसते
तुझ्या आठवणींच्या सरीने
कोमेजलेल्या या मनाच्या रोपाला
मग नवी पालवी फ़ुटते
रात्रीच्या गर्द काळोखी आभाळातली
शांत चांदणी जणु पुन्हा चमकते
माझी नजर मग
त्या चांदण्यातही तुलाच शोधिते
कधी कधी तर वाटते की जाऊदे
तु नाही तर तुझी आठवण तरी येते
कमीत कमी माझं उदास मन थोडंतरी हसते

माझे स्वप्नं माला हसतात.
मी त्याला भेटते आणि सर्वस्वं विसरुन जाते,
जशी वैशाखात ही धरा बहरुन येते.
तो बोलायला सुरुवात करतो,
आणि मी फ़क्तं त्याच्याकडे बघते,
मग प्रत्येक श्वसात,उदांत,
डोळ्यात त्याला सठवते.
थोड्या वेळानी,तो ही एकदा,
प्रेमाने नजर फ़िरवतो.
माझा हाथ,प्रेमाने
त्याच्या हथात घेतो.
मी पण माझं मन माझ्या
हाथात ठेउन त्याला देते,
आणि त्या क्शणी मनाला,
असलेली त्याची हुर हुर जणवते.
बराच वेळ असाच निघुन जातो,
एकमेकांच्या डोळ्यन्नी अवघं विश्वं फ़िरुन येतो.
मग वर्याच्या हळुवार वेगात मी त्याच्या कुशित शिरते,
आणि परत एक्दा स्वत:ला मी त्याच्या अधीन करते.
त्याच्या श्वसाचा सुगन्धं,मी कधिच माझा केलेला असतो,
आणि एकमेकांच्या प्रेमात आम्हि स्वत:ला विसरुन जातो.
अचानक सगळं सुन्दर दिसयला लगतं,
वारा काहीतरी कानात गुणगुणतो,
मग वतवरण उगाच बदलतं,
आकाशात काळे ढ्ग जमुन येतात,
सोबत पवसांच्या सरी घेउन येतात.
वीज चमकते,मी त्यच्या कुशीत शिरते,
आवाज होतो ढ्गांचा,मी मिट्लेले डोळे खाडकन उघडते.

हरवूनच जावं .. सोबत तिच्या....

ती समोर असताना …मी सारं काही विसरावं..
तिने इश्य करत लाजावं.. मी ‘हाय हाय’ करत घायाळ व्हावं ..

तिने कित्ती सुंदर दिसावं.. जसं गुलाबाचं फूल उमलावं..
कोणाच्याही नजरेत भरावं.. तासन तास पाहत रहावं..

तिने कित्ती गोड बोलावं.. ऐकणाऱ्याने विरघळून जावं..
हरवूनच जावं .. सोबत तिच्या..

तिने कित्ती साधं रहावं .. त्यातही रूप तिचं खुलावं..
कोणीही फिदा व्हाव .. अदांवर तिच्या..

तिचं उदास होणं.. कसं हृदयाला भिडावं..
कोणालाही वाईट वाटावं.. अश्रूंनी तिच्या..

तिचं हसणं .. कोणालाही सुखवावं..
कोणीही घसरून पडावं.. गालावरल्या खळीत तिच्या..

तिच्या नजरेने मलाच शोधावं..अचानक नजरेने नजरेला भिडावं ..
मग तिने लगेच दुसरीकडे पहावं.. लाजेने चूर चूर व्हावं..

तिने फक्त माझंच रहावं.. मीही फक्त तिच्यासाठीच जगावं..
साथ देऊ जन्मोजन्मी ..विरहाचं दुख कधीही न यावं..

हरवूनच जावं .. सोबत तिच्या....

ती समोर असताना …मी सारं काही विसरावं..
तिने इश्य करत लाजावं.. मी ‘हाय हाय’ करत घायाळ व्हावं ..

तिने कित्ती सुंदर दिसावं.. जसं गुलाबाचं फूल उमलावं..
कोणाच्याही नजरेत भरावं.. तासन तास पाहत रहावं..

तिने कित्ती गोड बोलावं.. ऐकणाऱ्याने विरघळून जावं..
हरवूनच जावं .. सोबत तिच्या..

तिने कित्ती साधं रहावं .. त्यातही रूप तिचं खुलावं..
कोणीही फिदा व्हाव .. अदांवर तिच्या..

तिचं उदास होणं.. कसं हृदयाला भिडावं..
कोणालाही वाईट वाटावं.. अश्रूंनी तिच्या..

तिचं हसणं .. कोणालाही सुखवावं..
कोणीही घसरून पडावं.. गालावरल्या खळीत तिच्या..

तिच्या नजरेने मलाच शोधावं..अचानक नजरेने नजरेला भिडावं ..
मग तिने लगेच दुसरीकडे पहावं.. लाजेने चूर चूर व्हावं..

तिने फक्त माझंच रहावं.. मीही फक्त तिच्यासाठीच जगावं..
साथ देऊ जन्मोजन्मी ..विरहाचं दुख कधीही न यावं..

ला वाटतं आयुष्य म्हणजे हेच असत
वित भर सुखासाठी हातभर दु:खांशी compromise करणं.......

मला वाटतं आयुष्य म्हणजे हेच असत
प्रवाहासारखं...येईल त्याला सोबत घेत जाणं.......


मला वाटतं आयुष्य म्हणजे हेच असत
स्व:तची विसरून दुसर्‍याच्या आनंदात आनंद मानणं.......


मला वाटतं आयुष्य म्हणजे हेच असत
भूतकाळाच्या गोड आठवणीं सोबत वर्तमानात जगणं.......


मला वाटतं आयुष्य म्हणजे हेच असत
एकटं येऊन गर्दीत जगून पुन्हा एकटं निघून जाणं........


मला वाटतं आयुष्य म्हणजे हेच असत
थोडसं रडणं आणि खूपखुप हसणं.......

ला वाटतं आयुष्य म्हणजे हेच असत
वित भर सुखासाठी हातभर दु:खांशी compromise करणं.......

मला वाटतं आयुष्य म्हणजे हेच असत
प्रवाहासारखं...येईल त्याला सोबत घेत जाणं.......


मला वाटतं आयुष्य म्हणजे हेच असत
स्व:तची विसरून दुसर्‍याच्या आनंदात आनंद मानणं.......


मला वाटतं आयुष्य म्हणजे हेच असत
भूतकाळाच्या गोड आठवणीं सोबत वर्तमानात जगणं.......


मला वाटतं आयुष्य म्हणजे हेच असत
एकटं येऊन गर्दीत जगून पुन्हा एकटं निघून जाणं........


मला वाटतं आयुष्य म्हणजे हेच असत
थोडसं रडणं आणि खूपखुप हसणं.......

साधं सोपं आयुष्य
साधं सोपं जगायचं
हसावंसं वाटलं तर हसायचं
रडावंसं वाटलं तर रडायचं

जसं बोलतो तसं नेहमी
वागायला थोडंच हवं
प्रत्येक वागण्याचं कारण
सांगायला थोडंच हवं
ज्यांना सांगायचं त्यांना सांगायचं
ज्यांना टांगायचं त्यांना टांगायचं!

मनात जे जे येतं ते ते
करून बघितलं पाहिजे आपण
जसं जगावं वाटतं तसंच
जगून बघितलं पाहिजे आपण
करावंसं वाटेल ते करायचं
जगावंसं वाटेल तसं जगायचं…

आपला दिवस होतो
जेंव्हा जाग आपल्याला येते
आपली रात्र होते जेंव्हा
झोप आपल्याला येते
झोप आली की झोपायचं
जाग आली की उठायचं!

पिठलं भाकरी मजेत खायची
जशी पक्वान्नं पानात
आपल्या घरात असं वावरायचं
जसा सिंह रानात!
आपल्या जेवणाचं, आपल्या जगण्याचं
आपणच कौतुक करायचं

असेलही चंद्र मोठा
त्याचं कौतुक क1शाला एवढं
जगात दुसरं चांदणं नाही
आपल्या हसण्या एवढं!
आपणच आपलं चांदणं बनून
घरभर शिंपत रहायचं

साधं सोपं आयुष्य
साधं सोपं जगायचं
हसावंसं वाटलं तर हसायचं
रडावंसं वाटलं तर रडायचं………

तुला पहिल्या वेळी पाहिल्यावर
पुढे असं काही होईल, कधी वाटल नव्हतं
तू मला भेटण्याआधी खरंतर
प्रेम म्हणजे काय कधी कळलंच नव्हतं…
.
.
गर्दीत एकटा दिवस पुढे ढकलतांना
जीवनात अशी बहार येईल, कधी वाटल नव्हतं
खरंच तुझ्या भेटीनंतर जाणवलं
आजवरचं जगण हे तर जगंणच नव्हतं…
.
.
तुझ्या प्रत्येक गोष्टीत
मी असा गुंतेन, कधी वाटलं नव्हतं
तुझ्या त्या अथांग नजरेत हरवून
कसा तुझाच होत होतो हे समजतच नव्हतं…
.
.
तुझा सहवास, तुझा तो स्पर्श
असं वेड लावेल, कधी वाटलं नव्हतं
तुफ़ान पावसांतही कोरडा राहणारा मी
हलक्या सरीतही कसा भिजत होतो उमगतच नव्हतं…
.
.
व्याकुळ होऊन तुझी वाट पाहतांना
कोणासाठी असा झुरेन, कधी वाटल नव्हतं
आपल्या दुराव्याचा तो एक एक क्षण
असा मरणासारखा छ्ळेल हे खरंतर पटतंच नव्हतं…
.
.
माझ्या जीवनात कोणी अस हळुवार येऊन
माझ जीवनच बनून जाईल, कधी वाटल नव्हतं
अन माझ्या जीवनातील वाळवंटाची अशी बाग होतांना
अचानक मला जाग येईल असंही कधी वाटल नव्हतं…..

शून्याच...आजकाल मला खूप कौतुक वाटत!
खूप आत खोल जाऊन
बघावस वाटत...
मोजता येईल असं
बरचसं गणित-
-मी मनातल्या मनात
मोजून ठेवतो...
शून्यात पाहिलं की सारं काही
चुकावस वाटत...
शून्याच...आजकाल मला खूप कौतुक वाटत!!

शून्याला पटते
ना बेरीज ना भागाकार...
मस्त विहंग घडवत असतो
शून्यातले अलंकार...
वाट फुटेल तिकडे असते
शून्याचीच अबाधित सत्ता
वाटलच यावसं कधी लहान्यासारख हुंदडून
स्वागताला उभा ठाकतो
शून्यातला रस्ता...
कधी नव्हे ते पटकन मन
शहाण्यासारखं वागतं
शून्याच...आजकाल मला खूप कौतुक वाटत!!

कोणीतरी थोर म्हणून गेल आहे...
'शून्याशिवाय जगाला
काडीचीही किंमत नाही...'
घोकलेले फुटकळ विचार वाचून
माझ्या हसण्याला क्षितिजही पुरत नाही...

शून्याला नसतो
कसलाच ठाव कसलाच गंध...
ते तर कायम गढलेले असते
ब्रम्हतत्वात धुंद...
इथे नसतो थारा ईर्षेला...चिंतेला...
इथे नकळत फुटून जातात,
चार पाय भिंतीला...
बघून सुख शून्याच, पापणीत-
-आसवांच अख्खं तळच दाटत...
शून्याच...आजकाल मला खूप कौतुक वाटत!!

अश्रुच्याच डोळ्यांत आले पाणी......................

एकदा डोळ्यातल्या एका अश्रुने दुस-याला विचारले...... 'ए आपण असे कसे रे
ना रंग, ना रूप,
नेहमीच चिडीचुप,
आनंद झाला तरी डोळ्यातुन बाहेर, दु:खाच्या प्रसंगीही दुराव्याचा आहेर, कोणीच कसे नाही थांबवत आपल्याला, किनारा ही नाही साधा या पापण्याला............

दुस-यालाही मग जरा प्रश्न पडला, खुप विचार करून तो बोलला, रंग-रूप नसला तरी,
चिडीचुप असलो जरी,
आधार आपण भावनांचा,
आदर राखतो वचनांचा, सान्त्वनांचे बोल आपण, अंतरीही खोल आपण,
सुखात आपले येणे व्यक्तिपरत्वे, दु:खाच्या प्रसंगी आपलेच महत्व, आपल्याला नाही कोणी थांबवु शकत, बंधनात नाही कोणी बंधवु शकत,

उद्रेक आपण मनातील वेदनांचा, नाजुक धागा वचनातील बंधनांचा, भावबंध ह्र्दयातील रुदनांचा, स्वरबद्ध झंकार तनातील स्पन्दनांचा , म्हणुनच,
आपले बाहेर पड़णे भाग आहे, आपल्यामुलेच आज हे जग आहे. अशीच आपली कहाणी.........

तिने विचारलं अरे सांग ना ?? सुख म्हणजे नक्की काय असतं???

मी म्हटलं

तुझ सकाळी भिजलेल गोंडस रूप असत............

ती पुन्हा चिडून म्हणाली अरे सांग ना???


मी म्हटलं

तुझ अस लटक रागावण खूप असतं

आता मात्र अबोला, मी सुधा जरा मुद्दाम हटून बसलो

संध्याकाळी मात्र तिला राहवल नाही...

डोळ्यात पाणी आणून घट्ट मिठी मारली तिने

मी हलकेच अश्रू पुसले , आणि म्हणालो

आता तरी कळलं का सुख म्हणजे नक्की काय असत?

ती हसली आणि म्हणाली हो... मी म्हटलं काय???

माझे अश्रू पुसायला तू माझ्या जवळ असण .....नसलेला दुरावा सुधा सहन न होणं...हेच माझ सुख

निरागस प्रेम

एक निरागस प्रेम
काळत-नकाळात केलेल प्रेम
अडीच अक्षरसाठी झालेली जीवाची घालमेल!!!!

मनाच्या हलव्या कोपर्‍यात दडणारे
स्वप्नांच्या गोडी-गुलाबी दुनियेत फिरणारे
धबधब्या सारखे आंगवर शहरा आणणारे
सदा बहरणारे माझे-तुझे प्रेम!!!!!!!!!!!!

रतरणीच्यासुंगन्धप्रमाणे दरवळणारा तुझा सुवास
क्षणभर का होईना सुखवणारा तुझा सहवास
हृदयात कालवा-कालव् करणारे आन्
ओठांवर येताच गप्पा बसणारे निशब्द प्रेम!!!!!!!!

प्रेम आणि प्रेम....

प्रेम जन्मतं आईतून
प्रेम बागडतं मैत्रीतून

प्रेम जडतं जीवलगातून
प्रेम रुजतं साथीतून

प्रेम सजतं नात्यातून
प्रेम उणावतं अपेक्षातून

प्रेम व्यक्त कलेतून
प्रेम झळाळतं त्यागातून

प्रेम बरसतं पावसातून
प्रेम फुलतं निसर्गातून

प्रेम समर्पण भक्तितून
प्रेम दर्शन (अनुभूति) मूर्तितून

प्रेम जगतं माणसातून
माणूस जगतो प्रेमातून

प्रेम असीम अनंत होऊन
प्रेमच एक सर्वां व्यापून

प्रेम व्यक्ताव्यक्तातून
प्रेम चराचरातून

शायिने लिहिले मी कागदावर
तुझे नाव कोरले मी हृदयावर
अथांग प्रेम केले मी तुझ्यावर
फ़क्त तुझाच हक्क आहे माझ्या जीवनावर

माझ मन हे असतो तुझ्याच विचारत
जपल आहे मी नाव तुझे माझ्या ह्रुदयात
तू बसतेस माझ्या मनात
तुझ तर आस्तित्वच आहे माझ्या जीवनात

तुझा चेहरा पाहून मन हसतो
तुला पाहून तो स्वप्नात जातो
कधी कधी मी स्वताला विसरतो
स्वप्नात ही तुझाच चेहरा मला दिसतो

आपल्या जवळ जे नाही
त्याचीच मानवी मनाला ओढ असते
सर्वच मनं सारखी घडत नसतात
म्हणून वास्तविकतेला स्वप्नाची जोड असते .........
फुले शिकवतात......,............................................

गुलाब सांगतो,
येता जाता रडायचं नसतं,
काट्यात सुध्दा हसायचं असतं;

रात रानी म्हणते,
अंधाराला घाबरायचं नसतं,
काळोखात ही फुलायचं असतं;

सदाफुली सांगते,
रुसुन रुसुन रहायचं नसतं,
हसुन हसुन हसायचं असतं;

बकुळी म्हणते,
सवळ्या रंगाने हिरमुसायचं नसतं,
गुनाच्या गंधाने जिंकायचं असतं;

मोगरा म्हणतो,
स्वत:चा बडेजावपणा सांगायचा नसतो,
सदगुनांचा सुगंध मैलवरुन ही येतो;

कमळ म्हणतो,
संकटात चिखलात बुडायचं नसतं,
संकटांना बुडवुन फुलायचं असतं

तुला पाहता असे वाटले
वसंतात ही बहरली फ़ुले

निळे सावळे मेघ तसे तव नयन भासती
नभापरी या तव गालांची रंगसंगती
रजनीचे काजळ तुझिया केसात गुंतले
तुला पाहता असे वाटले........

गंध फ़ुलांचा तसा तुझा दरवळे श्वास
वार्‍यापरी चहुकडे तुझाच पसरे भास
झुळझुळणारा झरा तसे पैजण छनछनले
तुला पाहता असे वाटले.........

रंग धुक्याचा...गोंदले तू रवीबिंब भाळी
वेलीवरची कळी जणू गालावरी खळी
रंग फ़ुलांचे तुझिया ओठावरी रंगले
तुला पाहता असे वाटले..........

त्या प्रेमाची संवेदना जाणून घेणे मला पसंद नव्हत
त्या प्रेमाची संवेदना जाणून घेणे मला पसंद नव्हत
पण आज मी त्या प्रेमाच्या प्रत्येक कश्यासाठी आतुरलेला असतो
म्हणूनच या प्रश्नाचे उत्तर शोधतो
की मी का बर तुझ्यावर एवढ प्रेम करतो?

त्या चंद्रावरही डाग आहेत हे मला कधी जाणवलच नव्हत
त्या चंद्रावरही डाग आहेत हे मला कधी जाणवलच नव्हत
पण आता तो प्रत्येक डाग ही मला सुंदर भासतो
म्हणूनच का बर मी तुझ्यावर प्रेम करतो?

त्या सूर्याचे तेज मला कधीच उमगल नव्हत
त्या सूर्याचे तेज मला कधीच उमगाल नव्हत
पण आता त्याच्या प्रत्येक किरणात मला तुझा सहवास भासतो
म्हणूनच का बर मी तुझ्यावर प्रेम करतो?

त्या फुलाच आणि भावर्याच नात खरच मला भावल नव्हत
त्या फुलाच आणि भावर्याच नात खरच मला भावल नव्हत
पण आता त्या वेड्याला पाहून मी हसन देखील विसरून जातो
म्हणूनच का बर मी तुझ्यावर प्रेम करतो?

त्या कमळावरच्या पानावरचा थेंब पहाणे माझ्यासाठी नवल नव्हत
त्या कमळावरच्या पानावरचा थेंब पहाणे माझ्यासाठी नवल नव्हत
पण आता मात्रा त्या प्रत्येक थेंबात मे माझ अस्तित्व शोधत फिरतो
म्हणूनच का बर मी तुझ्यावर प्रेम करतो?

त्या गर्दीत चालताना चेहरे पाहाण कधीच गरजेच नव्हत
त्या गर्दीत चालताना चेहरे पाहाण कधीच गरजेच नव्हत
पण आता प्रत्येक चेहर्यात केवळ तुझाच चेहरा शोधत फिरतो
म्हणूनच का बर मी तुझ्यावर प्रेम करतो?

आरशात पाहाण मला कधीच सुखवत नव्हत
आरशात पाहाण मला कधीच सुखवत नव्हत
आता माझ्या प्रतिबिंबात ही मी केवळ तुझच रूप शोधतो
म्हणूनच का बर मी तुझ्यावर प्रेम करतो?

त्या वाऱ्याच्या स्पर्शाने मला कधीच मोहक वाटल नव्हत
त्या वाऱ्याच्या स्पर्शने मला कधीच मोहक वाटल नव्हत
आता तोच गार वारा प्रत्येक क्षणी तुझ्या स्पर्शाची जाणीव करून देतो
म्हणूनच का बर मी तुझ्यावर प्रेम करतो?

त्या आकाशातला दूरचा तारा पाहाण मला कधीच पसंत नव्हत
त्या आकाशातला दूरचा तारा पाहाण मला कधीच पसंत नव्हत
आता त्या त्याशी देखील संवाद साधण्याचा मी करतो
म्हणूनच का बर मी तुझ्यावर प्रेम करतो?

ह्या हृदयाच स्पंदन मी कधी ऐकल नव्हत
ह्या हृदयाच स्पंदन मी कधी ऐकल नव्हत
पण आता त्या प्रत्येक स्पंदनातून तुझेच नाव ऐकतो
म्हणूनच का बर मी तुझ्यावर प्रेम करतो?

त्याला खरंतर म्हणायचं होतं,
"प्रिये, माझं कित्ती प्रेम आहे तुझ्यावर..!"
पण म्हणताना मात्र तो म्हणाला,
"हा काय ड्रेस घातलायस आज!!"
आणि गंमत म्हणजे तरीही तिला
ते न म्हटलेलं वाक्यच ऐकू आलं
कारण परवाच तिनेही नाही का
"ए, तू मला कित्ती रे आवडतोस"चं 'भाषांतर'
"मी मुळी आता बोलणारच नाहीये तुझ्याशी..!!"
असं केलं होतं...!

बघना ग आज पुन्हा व्हयालेनटाईन डे आला
तो लबाड पुन्हा तुला खुलवायला आला.

आजही बघ असच झाल. 
त्याच्या वाट्याच पुरेपूर प्रेम त्याला मिळाल. 
त्याला बघून तू खुदकन हसलीस. 
तुझ्या नाजूक हातांनी त्याला कुरवाळलीस. 
त्याचा स्पर्श तुझ्या मनाला मोहरून  गेला. 
तुझ्या नजरेच्या प्रेमधारेत तो चिंब भिजून गेला.
त्याच्या मंद गंधात तुला, तुझ्या प्रेमाचा श्वास सापडला. 
त्या वादळात हरवता हरवता तुला 
सगळ्याचा विसर पडला. 

तुझ नि त्याच नात असच आहे.
मला वाटत माझ्या पेक्षा तोच लकी आहे. 
वर्षातला हा दिवस त्याचाच असतो, 
मी बिचारा त्याच्या मधेच मला पहातो.
त्याच्या सहवासात तुला कसलंच भान नसत.
तुला बघताना मी एकटाच झुरतोय 
हे तुझ्या गावीही नसत.

मी तरी अस का करतो कळत नाही. 
मनातल्या माझ्या भावना तुला 
सांगून का टाकत नाही? 

आज मात्र मी बोलणार आहे.
मनातल्या या  भावना मोकळ्या करणार आहे. 

सहवास तुझा मला सुद्धा हवा असतो.
प्रेमात तुझ्या मी सुद्धा बुडून मरायला तयार असतो.
माझ्याही प्रत्येक श्वासात तूच तर असतेस. नाही नाही,
माझा तर प्रत्येक श्वासच तू असतेस. 
समोर तुला बघता मात्र मी सगळ विसरतो. 
तुझ्या नजरेच्या जादूत परत मीच हरवतो.

नेहमी हे असच होत.
काही न बोलता माझा मीच झुरतो.

आशा वेळेस मनात माझ्या एकच प्रश्न येतो.
त्याच्या ऐवजी मीच का लाल  गुलाब नसतो.

" तुझ्याशिवाय "

ती आयुष्यात आली .......

ती आयुष्यात आली
कसी आली कळलेच नाही ....
का मी तीला स्वतः आणले
मला खरच माहित नाही ...

पण ती आली आयुष्यात
एक थंड हवेची झुळूक बनून ...
विराण झालेले माझे विश्व
बहरले तीचे होऊन ...

ती एक निखळ झरा
मी एक संथ नदी ....
कसे जमले हे धागे
काहीच कळले नाही ...
पण ती आली आयुष्यात
कशी आली खरच कळले नाही ...

राहीन तुझ्या मना ..!!


तेव्हा सर्व जगाला वाटेल माझ्या प्रेमाचा हेवा ,
दूर असुनी सुद्धा जेव्हा घेशील माझ्या नावा ..!!

हळुवार शीत पवनाने भासावा तुला स्पर्षं माझा ,
येथून उबदार हवेतून भरावा सुगंधित श्वास तुझा ..!

प्रफुल्लीत उत्साही आनंदी अशा सुप्रभाती ,
समोर तुझा हसरा मुखडा मलाच फक्त दिसावा ..!

गीतातून ऐकता कुणाची प्रेमातुर आर्त साद
तुझ्या लाडिक स्वरांनी सारा आसमंत गुंजून जावा ..!

रात्र रात्र जगून पहाटेस डोळा माझा लागावा ,
त्याचवेळी स्वप्नात तुझ्या बाहूत मी असावा ..!!

तेव्हा सर्व जगाला वाटेल माझ्या प्रेमाचा हेवा
दूर असुनी सुद्धा घेशील जेव्हा माझ्या नावा ..!!

नजरेत तूझ्या भावनांचे गहिरे रंग भरलेले ,
त्यातल्या काही रंगाने मजला वेड लावलेले ..!!



नजरेत तूझ्या मनाचे गूढ अंतरंग दडलेले ,
त्यामुळे मला स्फुरले प्रेमतरंग माझे लपलेले ..!!



नजरेत तूझ्या जीवनाचे मनोहर रूप सजलेले ,
त्यातील गुलाबी रंगात माझे स्वप्न पाहिलेले ..!!



नजरेत तूझ्या आनंदाची झाक हळुवार फुललेली ,
त्यामध्ये लाभली सुखाची किनार मला हरवलेली ..!!



नजरेत तूझ्या दु:ख्खाची काळी छटा पसरलेली ,
त्यामध्ये माझ्या ध्येयाची दिशा मला उमजलेली ..!!



नजरेत तुझ्या काळजी भविष्याची अबोल बोलणारी ,
त्यामुळे लागली ओढ जीवनांत तुला बहरविण्याची ..!!



नजरेत तुझ्या प्रेमाची आस नकळत पाणावली
त्यातूनच माझी प्रीत मनस्वी तुजवर बरसली ..!!!

मी आहेच असा मैत्री करणारा
मैत्रिसाठी वाट्टेल ते करणारा
प्रत्येक मित्राचा विश्वास जपनारा
आयुष्यभर घट्ट मैत्रिची
साथ निभावनारा

मी आहेच असा सतत बोलनारा
मित्राना नको ते प्रश्न विचारनारा
प्रश्न विचारुन त्याना सतवनारा
उत्तरे सांग म्हणुन
तगादा लावणारा

मी आहेच असा मस्त जगनारा
सदानाकदा स्वप्नामद्ये रमनारा
आपल्यातच आपलपन जपनारा
पण इतरांच्या आनंदासाठी
स्वतालाही विसरनारा

मी आहेच असा मनासारख जगनारा
यशाचे शिखर चदताना हाथ देणारा
अपयशाचे घाव सोसताना सांत्वन करणारा
सुखाच्या रस्त्यावरून जाताना
आयुष्य सजवनारा

तुला देण्यासाठी आणली फूले
द्यायचीच राहून गेली
तुझ्या आठवणीं सारखी
वही मध्येच बंद होउन गेली

फुलांचा जीव गुदमरेल
म्हणून वही उघडून बघतो
त्या कारणाने तुझ्या आठवणीत
थोडा का होइना जगुन बघतो

फूले आपला रंग वास
वहीच्या पानाला देऊन जातात
त्यागात पण प्रेम असते
हे सत्य सांगुन जातात

वहीच्या पानात फूले सुकल्यावर
काही खुणा देऊन जातात
तुझ्या आठवणींच्या
हृदयाला कायमच रहातात

जडावल्या पापणीला झोपेचे डोहाळे
अंधातरी स्वप्नाना पापणीचे झोपाळे

झोपाळ्यात चंद्राला हलकेच जोजवे
स्पर्षाच्या भाषेत हर्षाचे सोहळॆ

मनाच्या आभाळी चांदण्याचे सडे
चांदणी सड्यात भावनांचे कडे

भावनांच्या कड्यात झुले मोरपिसारे
अंधारा पल्याड गोड सुस्कारे

पहाट वारा पांघरुण घाले
सख्यासोबती तिचे हितगुज चाले

किनार जरतारी गालात आली
ओठाची दुमड विलग झाली

चेहरा झाकला काळ्या कुंतले
पहाट आभा लोचनी बोले

लोचनाची भाषा लोचनाला कळे
स्वप्नपरीचे होते जग निराळे

जगात तिच्या सुंदर आरास
स्वनाचे होते जग ते खास

सागरापेक्षा खरचं मला
क्षितिजच जवळचा वाटतो
मनातलं कागदावर उतरायला
असा वेळच कितीसा लागतो.........I
सर्व काही उलगडल तरी
काहीतरी राहिलेल असतं
मनातून जे मागितलेलं असतं
नेमकं तेच घडत नसतं
आठवणीचा पसारा जेव्हा
अखेरचा श्वास गाठतो
मनातल ओठावर यायला असा
वेळच कितीसा लागतो.............I
स्वप्नातली फुलपाखरं जेव्हा
डोळ्यातील अश्रुंची जागा घेतात
विचारांच्या पंखावर
हळूच स्वार होतात
कहुर्तेच्या क्षणांचा गोडवा
जेव्हा मनात साठतो
मनातल डोळ्यात दिसवायास
असा वेळच कितीसा लागतो.........I

रोजच्या हवेत गारवा असतो तुझ्या स्पर्शाचा,
हवेतील गारवा तुझाच की तो स्पर्श माझ्या स्वप्नांचा?
न जाणो के समजू या सम्भ्रमावस्थेला!
दूर क्षितिजावर तारा लुकलुकतो,
मला वाटत तूच तो,
जो माझ्याकडे पाहून हसतो!
वेलीवर गोंडस फूल फुलत,
त्यातही मला तुझ प्रतिबिम्ब दिसत!
वेगाने दौडतोय वारू मनाचा,
न जाणो के समजू या सम्भ्रमावस्थेला!
तू खरच आहेस की .......
कल्पनाच ती माझी?
पण नाही तू आहेसच...... कारण,
मला जाणवलायस तू,
माझ्या आजुबाजुला,
मी बोललेय तुझ्याशी,
मी हसले तुझ्या बरोबर,
मी रागावलेय तुझ्यावर,
मी रडलेय रे तुझ्या खांद्यावर,
मग तू आहेस तरी कुठे?

सांग तू आहेस तरी कुठे ....... कारण,
आजही रोजच्या हवेत गारवा असतो फक्त तुझ्याच स्पर्शाचा!!

प्रित जन्मोजन्मीची ......... !!

विरहाची भीती सख्या,
तुला का होती?
मी तर सतत,
तुझ्या नजरेत होती !!

श्वासातल्या वादळाची,
कशाला भीती?
त्या वादळातच दडलेय,
तुझी माझ्यावरील प्रिती !!

श्वासाला तुझ्या होते,
ते उसास्यांचे भास नव्हते,
तुझ्या श्वासात मिसळलेले,
सख्या ते माझे श्वास होते !!

जन्मोजन्मीची प्रित आपुली,
क्षणात विरून जाइल कशी?
स्वप्ने आपुली लाडक्या,
मुक्याने रडतिलच कशी?

आठवणी राजा,
ओरबडू नकोस,
राणीच काळीज,
अस चिरु नकोस !!

आठवणी आपल्या,
फुलान्परी कोमल,
प्रेमाला आपल्या नक्कीच,
मिळेल केव्हातरी .........

खुपदा विचार केला
पण उपयोग नाही झाला
कसे रहावे एकांतात
भरपूर काही आहे जीवनात
कारण ............


काही शब्द असतातच असे
की ते नेहमीच एकावेसे वाटतात
काही नाती असतातच एवढी गोड
की ती कधी संपूच नये असेच वाटते ...
आणि काही माणसे असतातच
एवढी आपली की ती नेहमीच
आपलीच रहावी अगदी शेवटपर्यंत .......
जगात एवडे सगळे असताना मग

एकांताची काय गरज .............
संकटे आणि उदासीनता सोडून
जगणे शिका कारण आयुष्य हे फार सुन्दर आहे
त्याला योग्य दिशा दाखवा ..........

नको रे असा छळू तू सजणा
पुन्हा पुन्हा का विचारीशी मजला
कसे सांगू मी शब्दातून तुला
जनरीत पाळावी लागते रे मला ... !!



जाण मनातले तू पाहून मला
हृदय हारिले कधीची रे तुला
अबोल प्रीतीस तू जाण जरां
प्रेम अर्पितसे मनोमनी मी तुला ... !!


 राधा ध्यासे क्षणोक्षणी जशी कृष्णाला
जपसी दूर राहुनी कान्ह्याच्या प्रेमाला
अगतिकता माझी तू समज प्रेमळा
एकरूप मानी प्रिया तुझ्यात स्वत:ला ... !!

मेघ सावळा कृष्ण अन 

सरी कोसळणार्या जणु गोपीका !

आंस धरतीची एकमेकां शिवाय
सांग कधी शमवेल का ?


रातराणीच्या सुवासासम मदहोश तन 

सांग तू करशील का

मुलायम ओठांनी हळूवार अमृतपान
सांग तू पाजशील का ?


थेंब पावसाचे मोजता तुला
सांग कधी येतील का ?

प्रेम माझ्या स्पर्शातले तुला
सांग कमीजास्त भासतील का ?


नव-जीवनाची पहाटेस देऊन चाहूल
मुखचंद्र पौर्णिमेचा निजेल का ?

रुणझुण पैजणे वाजवीत घरातून
पाऊले कान्ह्याची प्रिये सांग पडतील का ?

तुला रोज रोज भेटायचे असते मला ,
गुपित हृदयी लपविलेले सांगायचे असते मला !

तुझ्या हास्यात मन खुलवायचे असते मला ,
गालावरच्या गोड खळीत बुडायचे असते मला ! 

तुझ्या बाहूत घट्ट शिरायचे असते मला ,
तुझ्या धुंद श्वासात विसरायचे असते मला !

प्रेमनिशाणी अधरांवर तुझ्या उमटवायची असते मला ,
प्रिये, म्हणून तुला भेटायचे असते मला ...!! 

गुलाब-कळी' सम सुंदर दिसते ,

गोड हसुनी खळीत बुडविते !

सदैव आनंदी स्वत: रहाते ,

शृंगारिक प्रेमगीतांनी वेड लाविते !

मधुर बोलांनी मन हर्शविते,

मोहक अदांनी घायाळ करते !

कमनीय सौंदर्याने उन्मादित करते ,

स्वर्गीय सहवासाची आंस लाविते !

सुंदर रूप नयनी ठसते

प्रेमळ मन अंतरी भावते

कोमल शब्द-स्पर्शांचा लळा लाविते

प्रेमवेडी-प्रिया जणू राधा भासते ... !!

कितीही व्यवहारिक जरी राहिले ,

जीव जडला जातो जिथे,

मन नकळत गुंतते तिथे,

तर्कशास्त्र सगळे फुकट जाते !

ताबा बुद्धीचा मन घेते ,

अगदी पार वेड लागते,

नशा हळूवार चढवणारे असले,

तरी आपोआप प्रेमात पडणे होते !

एकतर्फी झुरण्याला

प्रेम म्हणायचे कसे ?

रुसण्या फुग्ण्याशिवाय

प्रेम फुलायचे कसे ?

भांडलेतरी एकमेकां

शिवाय कर्मायचे कसे ?

काहीतरी करून

मनवल्याशिवाय रहायचे कसे ?

काठावरून नृत्य लाटांचे

पाहण्यात मजा ती कसली ?

प्रेमाची नुसती स्वप्ने

पहाण्यात मजा ती कसली ?

नाकातोंडात पाणी गेल्याशिवाय

पोहणार ते कसे ?

जादू प्रेमाची अनुभवल्याशिवाय

प्रेम कळणार कसे...?

माझ्या प्रत्येक कृतीमध्ये असतो

तुझ्याच आनंदाचा ध्यास

समजून त्यास तू घेशील ना ...?

तू अशीच मला स्फूर्ती देत रहाशील ना ...?

मान्य मला माझ्याकडून घडतात काही चुका

प्रेमळ पणाने माफ करून मजला

तू सुधारण्यास मदत करशील ना ?

तू माझी खरी मार्गदर्शिका होशील ना ...?

जीवनात असती मला भरपूर सखया-सखे

त्यातील बरेच केवळ खुशमस्करे

तयाहून तू वेगळी वागशील ना ?

टीकेबरोबर कधीतरी मजला वाखाणशील ना ...?

एकटेच येतो अन एकटेच जातात सर्वजण

ठाऊक मजला हे जीवनाचे तत्व !

ह्या प्रवासात माझी "खरी मैत्रीण" होशील ना ?

"मैत्र" निभाऊन आयुष्यभर जन्मोजन्मी मज भेटशील ना ...?

तो ' इशारा ' नयनांचा; मज बरेच सांगून गेला,

हासर्या गालावरील खळीत; मज पुरता गुंतवून गेला !

जवळ घेता तुझे ; " इश्य्य,जा तिकडे " बरेच खुणवून गेला,

आरक्त स्पर्ष तुझा ; मम 'रोम-रोम' फुलवून गेला !

" लाजतेस का ? " असा पुसण्याचा ; खास बहाणा मी केला,

रंग गुलाबी तव ओठांचा ; अधरांवरी माझ्या चढवून गेला !

मदमस्त बेहोष रात्री; बेधुंद श्वास जसा झाला,

भिजवून तनमन सारे; तृप्ततेने आसमंत शांत झाला ...!!!

ध्यानीमनी नसताना

सहज पडते गांठ !

दररोज पाहताना

वाटते ऋणानुबंधाची खूणगांठ !

नयनांच्या संवादातून

लागते अनामिक आंस !

आवड-निवडीच्या संयोगातून

सतत भेटण्याची प्यास !

एकमेकांच्या सहवासात

सुरु होतो मैत्रीचा प्रवास !

वाढत्या अपेक्षात

होतो मग प्रेमाचा अट्टहास !

ओढ खरी तर

जुळतील एकमेकांच्या वाटा !

प्रेम खरे तर

होतील जन्मोजन्मीच्या भेटा...!!!

मन माझे कधी जुळले, तुझ्याशी कळलेच नाही,
प्रितीत विसावतो क्षण माझा, कोणी मला खुणावलेच नाही...

स्वप्नंसदृश्य आयुष्य माझे जाहले होते,

तुझ्या येण्याने नंदनवन कधी फुलले कळलेच नाही...

दुखाच्या क्षणात डुबत चालली होती नाव माझी,

हात तू कधी धरलास माझा कळलेच नाही...

आशाच सोडली होती मी परत आयुष्य सजवायची,

कशी जगण्याची उमेद तुझ्यासवे मिळाली कळलेच नाही...

कधीच अलग होऊ नकोस प्रिये आता माझ्यापासून,

गेलीस सोडून, तर तुझ्याविना आता जगणेच नाही...

ती : काय रे किती तुझी वाट पहायची,
सांग काय करू तुझ्यासाठी कि फक्त एकदा मुसळधार बरसशील तू ?
किती रे तुझी वाट बघून सतत ती खिडकी खोलायची
नेहमीच आलास असा भास होतो पण... बाहेर डोकावल्यावर कळते
तो नुसताच आभास असतो .... किती राग गावे तुझ्यासाठी आता तरी ये

तो: सांग खरच काय करशील तू माझ्यासाठी ................ ?
सगळे राग गाऊन तर झाले तुझे आता काय करशील ?

ती : तुझी वेड्यासारखी वाट पाहते ना मी .... म्हणून सगळे हसतात मला ....
तरीही हि तू येशील अशी आशा आहे मला ....
अजूनही खिडकी उघडीच आहे फक्त तुझ्यासाठी ......
मी इतकी आतुर आहे तुझ्यासाठी आणि तू मात्र येत नाहीस
फक्त एकदाच - फक्त एकदाच बेभान होऊन बरस ओली चिब व्हायचे आहे मला
तुझ्या थेंबा -थेंबा मधला स्पर्श अनुभवायचा आहे
मला.....................

तो : वेडीच आहेस तू एकदम..... तुझी तळमळ पहायची होती मला
माझ्यावर किती प्रेम करतेस ते पहायचे होते मला...
इतका मी आवडतो तुला?
तू सांगशील तेव्हा तुला हवा तसा बरसेन फक्त तुझ्यासाठी
मला तुझ्या मनातील भावना पहायच्या होत्या
म्हणून थोडा लपलो होतो पण तुझ्या डोळ्यातील व्याकुळता पाहून
आता पूर्णपणे विरघळलोय ........... खरच
पूर्वी मी असाच बरासायचो कधीही - कोठेही
पण माझ्यासाठी आजपर्यंत कोणी इतके व्याकूळ झाले नाही पहिले होते.
मी सर्वस्वी तुझाच आहे ..............
आता मात्र तुझेच ऐकेन मी ........ आणि फक्त फक्त तुझ्यासाठीच बरसेन मी !!

लाडकी मैत्रीण !!!!

तुझ्यासारखी मैत्रीण असावी,
नेहमी मनाला वाटायचं !
आभाळ माझ्या मनीच,
एकटच मनात दाटायंच!

मनातल सार दुःख,
तुला येऊन सांगायचं!
डोक ठेऊन खांद्यावर,
सार विसरून जायचं!

तुझ्यासाठी खूप सार सुख,
देवाकडून मागून घ्यायचं !
तुझ सुख ते माझ मानून,
एकत्रित आनंदून जायचं!

सार काही मिळालं मला,
तुझ्या गोड मैत्रीतून!
देवच जणू गवसला मला,
तुझ्या या रूपातून!

आयुष्यभर आता तुझ्या
हात सोबतीचा असु दे!
जन्मोंजन्मी तुझ्याच मैत्रीची,
आस मला असु दे!

श्वासातला प्रत्येक श्वास,
तुझ्या आनंदासाठी असें!
शेवटच्या श्वासात देखील देवाकडे,
तुझ्याच सुखाच मागण मागेन!

थोडासा थांब बघतर मागे वळून
कुठेपर्यंत आले आहे मी
तुझ्या सोबत तुझ्या नकळत
थोडासा थांब बघतर जरा
हे डोळे फक्त तुझीच वाट बघत आहे
रात्रदिवस थकलेत् रे तेत्याना एकदा अलगद
तुझ्या ओठानी पुसून तर जा जरा
थोडासा थांब बघतर जरा
तुझ्या नसन्याने तुझ्या
असण्याचे महत्व कळला आहे मला
तुझ असण पुन्हा एकदा देऊन तर जा जरा
थोडासा थांब बघतर जरा

तुझ काम, तुझ घर, तुझे मित्र, तुझ विश्व
सगळ सगळ मान्य मला
पण इथे कुणीतरी तुझ्यासाठी एक जग उभ केलय
ते बघून तर जा जरा
थोडासा थांब बघतर जरा

हा चंद्र सुद्धा हसतो मला
म्हणतो, ज्याला तू आमच्यात शोधत असत्तेस रात्र रात्र
तोही तुझ्यासाठी झुरततोय का असाच
त्या चंद्राला उत्तर देऊन तर जा जरा
थोडासा थांब बघतर जरा

आठवण तुलाही येते माझी
पापणी तुझी ही ओलवते अश्रूनी
त्या अश्रूना माझ्या ओंज़ळीत देवून तर जा जरा
थोडासा थांब बघतर जरा

तुझ हसण तुझ बोलण
तुझा राग तुझ गप्प राहण
घेऊन गेलास तुझ्याबरोबर तू सर्व
ज़गण्यासाठी तेवढेच आहे रे माझ्याकडे
माझ जगण देऊन तर ज़ा जरा...
थोडासा थांब बघतर जरा

माझ्या ज़वळ थोडा बसतर जरा
माझा सहवास, माझा श्वास, माझी सोबत
अनुभव तर जरा
थोडासा थांब बघतर जरा

प्रेमात म्हणे न सांगता न बोलता
सर्व काही कळत
मग न सांगता न बोलता
मला समजून तर घे जरा
थोडासा थांब बघतर जरा

तुझ्यात स्वत:लाच हरवून
बसले मी कुठेतरी
जरा येऊन मला माझेपन
शोधून तर दे जरा
थोडासा थांब बघतर जरा

माझ्या दिवसात, माझ्या रात्रीत
माझ्या प्रत्येक क्षणात तू आहेस
व्यापून टाकल आहेस तू मला
माझा एक एक क्षण
मला परत देऊन तर जा जरा
थोडासा थांब बघतर जरा

एकदा, फक्त एकदाच माझ्या मनात डोकवून तर जा
स्वता:लाच बघितल्यावर कस वाटत
ते सांगून तर जा जरा...
थोडासा थांब बघतर जरा
कुणी ते पाण हलवण्या आधी
आणि तो इवलसा थेंब कुठेतरी लुप्त होण्याआधी
एकदा प्रेम करुन तर जा जरा...
थोडासा थांब बघतर जरा
शेवटचा थोडासा थांब

कसलीही अपेक्षा नाही... की कासलही बंध नकोत
प्रेम केल आहे तुझ्यावर... त्यात कसले व्यवहार नकोत
भावनाच फक्त कळतात रे मला
त्याचा पलिकडचे काहीही नको
एकदा त्या भावनाना स्पर्शून तर जा जरा
थोडासा थांब बघतर जरा

ह्या वेडीला थोडस शहाणपण शिकवून तर जा जरा.
थोडासा थांब बघतर जरा

तुझ्यापेक्षा तुझी आठवण बरी,
विरह.दुःखाची जाणीव करून द्यायला...

तुझ्यापेक्षा तुझ्या डोळ्यांची भाषा बरी,
मनातलं सारं उलगडून दाखवायला...

तुझ्यापेक्षा तुझी कंकण पैंजणे बरी
तुझ्यासाठीच्या गझलेला साज द्यायला...

तुझ्यापेक्षा तुझी नेत्र-कमान बरी,
सदोदित तीर मारून मला घायाळ करायला..

तुझ्यापेक्षा सर्वस्वी तूच बरी,
माझ्या डोळ्यांसमोर नेहमी घुटमळायला...

तुझ्या भिजलेल्या पापण्या मला पाऊस आल्याचं सांगतात.
मी जवळ नसलो तर स्वप्नात येऊन माझ्याशी भांडतात।
गालावरला प्रत्येक थेंब सांगत असतो तुझी कहाणीविरहाचीही कविता होते, कधी होते गझल दिवाणी।
तुझं कूस बदलून उशी भिजवणं पहाटवारा सांगत येतो.
सेकंद, मिनिट, तासांचा माझ्यापुढे हिशेब ठेवतो।
पानावरले दवबिंदूही तुझ्या अश्रूंशी नातं सांगतात.
तुझं भिजरं अंगण घेऊन माझ्या अंगणी येऊन सांडतात।
मातीचाही ओला गंध तुझा सुगंध घेऊन येतो.रेंगाळणारी तुझी पावलं काळजावरती ठेऊन जातो।
माझ्या दारी पिवळा चाफा हळवा गंध लेउनी झुरतो.
तुझ्याचसाठी माझ्या दारी माझे जगणे होऊनी फुलतो.

तूच आशा
तू दिलासा
तू निराळी
वेगळी तू
सावळी तू

भावनांचा
मोक्षबिंदू
वीज जैशी
वादळी तू
सावळी तू

स्मीत माझे
गीत माझे
या मनाच्या
राऊळी तू
सावळी तू

भास नाही
तूच ती तू
पाहतो त्या
त्या स्थळी तू
सावळी तू

शब्द माझे
भाव माझे
झेलणारी
वेंधळी तू
सावळी तू

ज्योत माझी
तेवतांना
काळजीची
ओंजळी तू
सावळी तू

आयुष्याच्या या गर्दितहात माझा धरशील का,

तुझे प्रत्येक दुखह मला देऊन
सुखात माझ्या येशील का,

आयुष्याच्या या गर्दित
हात माझा धरशील का,

एकांत भासेल जेव्हा तुला
बोलावून मला घेशील का,

थरथरनारया तुझ्या श्वासाने
ह्रदय माझे जपशील का,

आयुष्याच्या या गर्दित
हात माझा धरशील का,

तुझ्या हृदयातील प्रत्येक गोष्ट
तुझ्या कोवळया ओठांवर आनशील का,

प्रत्येक वेळेस डोळ्यातून बोलण्याएवजी
आता तरी हो म्हणशील का,

आयुष्याच्या या गर्दित
हात माझा धरशील का,

स्वप्नातल्या राजकुमार बरोबर
replace मला करशील का,

आणी ह्या वेडयाच्या आयुष्यात
स्वप्नपरी म्हणून अवतरशील का,

आयुष्याच्या या गर्दित
हात माझा धरशील का...