कितीही व्यवहारिक जरी राहिले ,

जीव जडला जातो जिथे,

मन नकळत गुंतते तिथे,

तर्कशास्त्र सगळे फुकट जाते !

ताबा बुद्धीचा मन घेते ,

अगदी पार वेड लागते,

नशा हळूवार चढवणारे असले,

तरी आपोआप प्रेमात पडणे होते !

एकतर्फी झुरण्याला

प्रेम म्हणायचे कसे ?

रुसण्या फुग्ण्याशिवाय

प्रेम फुलायचे कसे ?

भांडलेतरी एकमेकां

शिवाय कर्मायचे कसे ?

काहीतरी करून

मनवल्याशिवाय रहायचे कसे ?

काठावरून नृत्य लाटांचे

पाहण्यात मजा ती कसली ?

प्रेमाची नुसती स्वप्ने

पहाण्यात मजा ती कसली ?

नाकातोंडात पाणी गेल्याशिवाय

पोहणार ते कसे ?

जादू प्रेमाची अनुभवल्याशिवाय

प्रेम कळणार कसे...?