मला हरवून टाकलेस तू.....
काय सखे तु जादू केलीस,
मी माझ्यातच हरवून गेलो,
तुझ्या आसीम प्रेमाखातर,
माझं मलाच विसरून गेलो,
तुझे ते बंदिशातले केस,
आज अचानक वार्‍यासवे डोलू लागले,
जणु माझ्या भुललेल्या चेहर्‍यावर,
पिसार्‍यातले सारे मोरपिस गुदगुल्या करू लागले,
माझे ते छुपे इशारे अन,
तुझ्या त्या घाबरलेल्या नजरेचे तीर सारे,
माझ्या काळजाचा ठाव घेऊ लागले,
नकळत एवलूष्या जागेत तुझ्या प्रेमाचे बोन्साय वाढू लागले,
काय म्हणावा तुझा तो नखरा,
जणू बारमाही ठरलेला दिवाळी अन दसरा,
मी आपलं स्वत:ला त्यात गुंतवत गेलो,
आनंदाचे दिस कायमचे बस आपलेसे करत गेलो,
तु नाही दिसायची डोळ्यासमोरी माझ्या,
तेव्हा माझ्या पापण्याही जड व्हायच्या,
मान उंचावूनी मग त्या नयन बाहूल्या,
चराचरात तुला,रातनदिस शोधत रहायच्या,
तुझ्यासोबत मी अनुभवला तो श्रावण मंद सरींचा,
काय सांगू तुला मला कधी जाणवलच नाही,
असाही असतो पाऊस लहरीचा अन,
गोड गुलाबी मंद शिरशिरीचा,
कधी भांडलो तुझ्याशी उगाच,
अन कधी तरसवले मी तुला कारणांविनाच,
मग तुझी माफी मागताना साजने,
केला मी स्वत:ला एका पायवर उभा राहुनी अजब शिक्षेचा जाच,
बघ कसा हरवलो सखे मी तुझ्यात,
तुच सांग आता ही प्रेमाची कुठली जात???
का झालोय मी प्रेमवेडा अन,
सामावूनी गेलोय तुझ्या त्या अमर आत्म्यात........