जीवन एक प्रवास आत्म्याचा ,

शरीराद्वारे सुख दु:ख्ख भोगण्याचा !






सुरूच असते येणे जाणे ,

जसे जुने कपडे बदलणे !






नश्वर तन कधीतरी जायचे ,

हृदयी तुझ्या अमरत्व माझे !






तू अन मी एक असताना ,

पुसू नकोस त्या मेघ, किरणांना !






असशील कधी तू एकांती जेव्हा ,

स्मरत रहा मधुर स्मृतींस तेव्हा !






आनंदशील पाहून मज त्या ,

मनोरम हसर्या श्रीकृष्णास !






अविनाशी अनंत विश्वाच्या ह्या ,

अमर आत्म-प्रेम स्वरूपास .