धो धो पडण्याऱ्या पावसाचा थेंब..
मनाला ओला करत होता...
कुढेतरी नकळत मनात तो
आठवणींच्या गाठी बांधत होता...

नव्याने तो नवं नातं जोडत होता

कारण...
तो पाऊस तुझा माझा होता.........

काळोख्याच्या रस्त्यावरती तेव्हा.
दोन जिवांचा प्रवास चालु होता.
तु मला नि मी तुला आधार देत
मार्ग मात्र निघत होता...

आयुष्यालाच नवा मार्ग मिळत होता

कारण...
तो पाऊस तुझा माझा होता.........


चिंब चिंब कोसळण्याऱ्या सरी
अन् सोसाट्याची थंडी
थर थर वारा कापत होता
सामसुम त्या मंदिरामध्ये फक्त
आपल्याच टाळ्यांचा गजर होत होता

काहिहि नसताना काहितरी ऋणानुबंध होता

कारण...
तो पाऊस तुझा माझा होता.........

असे किती वेळा
तु माझ्यावर अन मी तुझावर राग धरला होता
किती जरी अबोला धराला तरी...
शब्द ओठांवरचा बोलकाच होता...

असा कोणताच क्षण वगळता येणारा नव्हता ...

कारण...
तो पाऊस तुझा माझा होता.........