जीवनाच्या धूंद स्मृति
क्षणांत मनीं उभरतात
अन हृदयांतील मंद मंद
श्वास क्षणभर अडखळतात

ठेवले तुला जतन करोनि
मम पापण्यांच्या पंखांत
कोरून तशीच ठेविली
तव रूपरेखा हृदयांत

सदैव तूं वास करतो
हृदयाच्या स्पंदनांत
नेत्रांतील मूर्ती तुझी
हळूच येते स्वप्नांत

तुला पाहते सदैव मी
जागेपणी वा स्वप्नांत
आधारावर त्याच एका
जीवन जगते एकांतात